Kawa za 180.000 dolarów
Jeśli macie ochotę na filiżankę kawy w uroczym towarzystwie TimKuka, to przygotujcie sobie trochę więcej kasy, niż na lurę w Starbucksie. Pr...
http://applefobia.blogspot.com/2013/04/kawa-za-180000-dolarow.html
Jeśli macie ochotę na filiżankę kawy w uroczym towarzystwie TimKuka, to przygotujcie sobie trochę więcej kasy, niż na lurę w Starbucksie. Przyjemność pogawędki z CEO Apple w kupertyńskiej kantynie aktualnie kosztuje 180.000 dolców. Plus koszty podróży i pobytu. A cena rośnie...
TimKuk wystawił się na charytatywną aukcję, oferując pół godzinki ze swego bezcennego czasu, aby posiedzieć i wypić kawę z kimś, komu zaimponuje jego towarzystwo. Jak widać, komuś imponuje, bo już ponad 50 razy licytowano tę osobliwą randkę w ciemno.
Ja akurat się nie wybieram, bo po pierwsze borsuk nie przepada za kawą, a poza tym nie mam chęci wysłuchiwać oderwanych od rzeczywistości gawęd technologicznych TimKuka i jego żenujących opinii o za dużych smartfonach. Na zwierzenia o tajnych planach Apple też raczej nie ma co liczyć, więc o czym mielibyśmy rozmawiać? O życiu rodzinnym? O urządzaniu nory?
Tak naprawdę to nie mam wolnych 180 tysięcy koła papieru, bo wszystko przepuściłem na hazard i używki, ale nawet gdybym miał, to raczej nie postawiłbym tej kawy TimKukowi. Jeśli zaś komuś z was chodzi po głowie, aby wybrać się do Kalifornii i wypić kawę z Timem, to niech raczej od razu przekaże tę kasę na dowolny cel charytatywny. A dlaczego?
Ano dlatego, że choć założenia aukcji są szczytne, to znowu wyszło jakoś tak, że Apple i TimKuk robią sobie PR za cudzą kasę. Wszystko pięknie-ładnie, ale po co oni są potrzebni? Przecież to nie oni zapłacą za tę kawę, tylko jakiś naiwniak, który z drżącymi kolanami dostąpi zaszczytu spojrzenia w mądre oczy wujka Tima.
W tym miejscu nasuwa się aż nadto oczywista paralela (trudne słowo). Na przykładzie tego wydarzenia widzimy jak na dłoni przykład filozofii działania Apple i jej doprowadzonej do perfekcji techniki sprzedaży. TimKuk, jako emanacja Apple, branduje zwyczajny event, klient dostaje zwyczajną kawę, a za amazing płaci 180.000 dolców. I jeszcze jest szczęśliwy...
TimKuk wystawił się na charytatywną aukcję, oferując pół godzinki ze swego bezcennego czasu, aby posiedzieć i wypić kawę z kimś, komu zaimponuje jego towarzystwo. Jak widać, komuś imponuje, bo już ponad 50 razy licytowano tę osobliwą randkę w ciemno.
Ja akurat się nie wybieram, bo po pierwsze borsuk nie przepada za kawą, a poza tym nie mam chęci wysłuchiwać oderwanych od rzeczywistości gawęd technologicznych TimKuka i jego żenujących opinii o za dużych smartfonach. Na zwierzenia o tajnych planach Apple też raczej nie ma co liczyć, więc o czym mielibyśmy rozmawiać? O życiu rodzinnym? O urządzaniu nory?
Tak naprawdę to nie mam wolnych 180 tysięcy koła papieru, bo wszystko przepuściłem na hazard i używki, ale nawet gdybym miał, to raczej nie postawiłbym tej kawy TimKukowi. Jeśli zaś komuś z was chodzi po głowie, aby wybrać się do Kalifornii i wypić kawę z Timem, to niech raczej od razu przekaże tę kasę na dowolny cel charytatywny. A dlaczego?
Ano dlatego, że choć założenia aukcji są szczytne, to znowu wyszło jakoś tak, że Apple i TimKuk robią sobie PR za cudzą kasę. Wszystko pięknie-ładnie, ale po co oni są potrzebni? Przecież to nie oni zapłacą za tę kawę, tylko jakiś naiwniak, który z drżącymi kolanami dostąpi zaszczytu spojrzenia w mądre oczy wujka Tima.
W tym miejscu nasuwa się aż nadto oczywista paralela (trudne słowo). Na przykładzie tego wydarzenia widzimy jak na dłoni przykład filozofii działania Apple i jej doprowadzonej do perfekcji techniki sprzedaży. TimKuk, jako emanacja Apple, branduje zwyczajny event, klient dostaje zwyczajną kawę, a za amazing płaci 180.000 dolców. I jeszcze jest szczęśliwy...
